Rozdzial 18

-Pocałuj mnie-powiedziałam szybko patrząc na Adama
-Co?-zapytał zaskoczony
-Pocałuj mnie-powtórzyłam przybliżając się do niego.
-Ale...
-Proszę-wymruczałam, a wtedy on głośno przełknął ślinę. Jednak po chwili pochylił się i nasze usta się spotkały.

     Niezdążył nawet pogłębić pocałunku, bo szybko odsunęłam się od niego. Wiem, że było to zaledwie muśnięcie, które trwało kilka sekund, ale wystarczyło. Jaś stał jak słup soli i patrzył na nas. Dobra, może i jestem trochę wredna, ale należało mu się. Adam jednak chyba się zorientował, że pocałunek był tylko na pokaz, bo szybko wstał i poszedł tą ścieżką, którą przyszliśmy.
-Ej, zaczekaj!-krzyknęłam i podbiegłam do niego. Złapałam go za rękę, a wtedy on momentalnie sie odwrócił.
-Co ty do cholery wyprawiasz?!-krzyknął zaciskając dłonie w pięści. Przestraszyłam się i milczałam chwilę.
-Chcesz ode mnie koleżeństwa, przyjaźni, miłości, czy tylko mam ci posłużyć do zemsty na twoim byłym?
Cholera.Nie myślałam o tym w ten sposób. Pal licho Jasia! Zachowałam się okropnie w stosunku do Adama
-Prze...Przepraszam-wyjąkałam
-Masz za co!-krzyknął rozzłoszczony, a wtedy ja pokornie spuściłam głowę. Kurde. Jestem okropna. Nic dziwnego, że nikt mnie nie chce. Pare łez pociekło mi po policzkach.
-Ej-zaczął już chyba trochę uspokojony i złapał mnie za podbródek podnosząc moją głowę do góry-Nie płacz.
Wtedy ja szybko się do niego przytuliłam.
-Przepraszam-powiedziałam po chwili-Jestem okropna. Wiem.
-Nie jesteś-mruknął gładząc mnie po plecach
-Jestem...Wykorzystuje mojego przyjaciela, żeby wzbudzić zazdrość u mojego chłopaka
-Byłego chłopaka-poprawił mnie Adam, a ja się roześmiałam-Widzę, że już ci lepiej.
-Tak. Dziękuję-powiedziałam i pocałowałam go w policzek-To tak w ramach podziękowania.
-Taki przyjacielski pocałunek-mruknął uśmiechając się


*Perspektywa Jasia*

Świetnie. Po prostu świetnie. Byli daleko, ale jeszcze ich widziałem. Śmiali się, a Marta pocałowała go w policzek. Jakby ten pocałunek na ławce nie wystarczył! Miałem ochotę teraz krzyczeć! Na cały park, kraj, świat! Wykrzyczeć to wszystko! To całe cierpienie, smutek, nieprzespane noce...Minęły już prawie 3 tygodnie od naszej kłótni. A wszystko przez tą cholerną Natalię! W sumie to też moja wina, bo nie powiedziałem jej, że to koniec i że musi się przyzwyczaić, że jest już tylko moją kuzynką. Ale i tak nie mogę jej obwiniać. Już sama to robi i próbuje na wszystkie możliwe sposoby mnie pocieszyć. Wyciągnęła mnie w końcu na dwór, ale chciałem jakieś odludne miejsce, więc wybrała ten park. Całą drogę gadała, że świat się nie kończy na jednej dziewczynie. Myli się. Cholernie się myli. Odwróciłem się, bo nie mogłem znieść widoku Marty przytulającej się do tego chłopaka. Poszedłem prosto przed siebie, ale po chwili Natalia znalazła się przede mną.
-Stój, stój, stój!-krzyknęła zatrzymując mnie-Nie idziesz o nią zawalczyć?
-Ona mnie nie chce-powiedziałem cicho i zacisnąłem mocno usta. Ona mnie nie chce...
-Skąd wiesz?
-A nie widzisz może tego chłopaka, który obok niej stoi?!-wykrzyczałem
-A co on ma do rzeczy?
Podniosłem głowę do góry i pokręciłem nią z niedowierzaniem. Ta nic nie rozumie!
-Ona kocha jego, nie mnie...
-A może chce tylko wzbudzić twoją zazdrość? Nie pomyślałeś o tym?
Zmarszczyłem brwi. No faktycznie coś w tym jest...Ale...Niee. Napewno nie.
-Ona mnie nie chce-powtórzyłem zaciskając mocno powieki
-Jasiek musisz...
-Nic nie musze!-krzyknąłem i odepchnąłem ją, a sam ruszyłem przed siebie-Wracam do domu!


*Perspektywa Marty*

Rozmawiałam z Adamem, kiedy podeszła do mnie Natalia.
-Hej, ty jesteś...hmmm...Martyna?-zapytała
-Marta-mruknęłam niechętnie. Czego ona chce?
-Przepraszam. Marta. A ja jestem Nata...
-Wiem jak się nazywasz-przerwałam jej-O co chodzi?
-Eee...Możemy porozmawiać na osobności?
Spojrzałam na Adama.
-Ok, ok-powiedział i bezradnie podniósł ręce do góry, po czym odwrócił się i odszedł kawałek.
-Mów-mruknęłam niechętnie patrząc na Natalie
-Chodzi o Jasia...
-Ah, to powiedz mu, żeby cie nie przysyłał tylko sam przyszedł
-Ale on mnie nie przysłał! Słuchaj, wiesz jak on cierpi?
-Nie obchodzi mnie to...
-Prawie cały czas nie śpi, mało je, i w ogóle nie wychodzi z domu, ledwo go wyciagnęłam...
-Tak, tak-mruknęłam przewracając oczami. Co ona myśli, że ja jej tak łatwo uwierze?
-Naprawdę!-jęknęła bezradna-Słuchaj, przepraszam! To moja wina, to ja go pocałowałam, to...
-Właśnie oto chodzi, że to nie twoja wina!-przerwałam jej
-Ale...
-Z Jasiem już nic mnie nie łączy. I nie będzie-dodałam po chwili, po czym szybko odwróciłam się i odeszłam jak najdalej od niej

Następnego dnia byłam strasznie przybita. Cały czas myślałam o Jasiu. Cholera, a miałaś o nim zapomnieć, idiotko! Moje rozmyślania przerwał dzwonek do drzwi. Nie zeszłam na dół, bo nie miałam ochoty. Pewnie mama otworzy. Miałam rację, bo po chwili usłyszałam jak rozmawia z kimś.
-Maaaarta!-krzyknęła-Chodź na dół! Adam do ciebie!
Niechętnie podniosłam się z łóżka i zeszłam po schodach.
-Hej
-Cześć-powiedział uśmiechając się-Co tak wczoraj odeszłaś bez słowa? W ogóle nie mogłem cię znaleść...
-Wiem, wiem. Przepraszam...
-Nic się nie stało. Ale za to...Musisz pójść ze mną na spacer.
-Znowu?-mruknęłam przewracając oczami
-Znowu.


*Perspektywa Jasia*

-Nie, nie, nie!-krzyknąłem chcąc zamknąć drzwi do mojego pokoju. Cholera, ona mnie wykończy. Dopiero co wczoraj musiałem z nią iść to teraz też chce mnie wyciągnąć. No załamie się zaraz.
-Nooo chooodź!-jęknęła blokując mi zamknięcie drzwi-Raz. Ostatni.
-Nie dociera do ciebie? Nie!
-Ostatni, ostatni, ostatni! Albo będę tak stać i krzyczeć póki nie wyjdziesz.
Przewróciłem oczami. Zwariuje przez tą kobiete.
-Ostatni?-mruknąłem
-Ostatni-potwierdziła uśmiechając się

Doszliśmy do jakiegoś parku. Było tu więcej ludzi. Westchnąłem. Tylko parki i parki. Czy ta kobieta nie ma mnie gdzie przyprowadzać?
-Dobra, chodź tędy-powiedziała ciągnąc mnie za rękę. I nagle w oddali zobaczyłem Martę. Znowu z tym chłopakiem. Chciałem już zawrócić, ale Natalia ciągnęła mnie w ich stronę. W końcu zatrzymała się gdy znaleźliśmy się centralnie przy nich. Oboje z Martą spojrzeliśmy na siebie i przełkneliśmy głośno śline.

_____________________________________________________________________

Proszę, jest taki dłuższy <3

Specjalnie dla Was ;*

Wszyscy głosują na Jaśka :'D

Z kim ma być Marta?

Głosuj tu *klik*

Czytasz? Komentuj!

♥ Dziękuję, że poświęciłaś czas na przeczytanie tego opowiadania  ♥

Zapraszam rowniez na  mojego aska